وقتی همه دنیا رو سرم خراب میشه و همه دنیا به روم صف می بنده و هر چی فرار میکنم تمام نکبتای دنیا همیشه دنبالمن یاد اون روزایی میفتم که میگفتم تو همه کسمی تو همه داراییمی همه زندگیم...

اما الان دارم میبینم نمیتونم راحت بگم خدایا شکرت

از اینکه همش گلایه میکنم و شکایت شرمندتم اما خودت که میدونی آخر آخر همه حرفام میگم خدایا غلط کردم خدایا از ته دل دوستت دارم به اندازه تمام مشکلات و ناراحتیام دوستت دارم چیزی بیشتر از این ندارم تا باهاش مقایست کنم.

الان فهمیدم که باید قویتر و محکمتر بگم خدایا شکرت که خودت رو ازم نگرفتی وگرنه بدون تو کسی رو نداشتم بهش بگم که چقدر خستم

                                                              

نوشته شده در یادداشت ثابت - جمعه 91/4/10ساعت 1:3 عصر توسط نیره نظرات ( ) |