چند روز پیش برام پیامی اومد که یه نمایشگاه با تخفیف نصف قیمت فلان جا برگزار میشه ما هم رفتیم ببینیم
همینطور که قفسه ها رو میگشتم چشمم افتاد با عنوان طنز به زبان عرفان حالا یه چیزی تو همین مایه عنوانش اونقدر برام جذاب بود که فقط فهرستش رو دیدم زود خریدمش
بعد از چند ساعت که فرصت ورق زدنش رو پیدا کردم دیدم که همون خزعبلات بزرگان صوفیه که چه عرض کنم بادکرده های صوفیه رو توش نوشتن بعد هم اسم عارف و عرفان روش گذاشتن
خداییش خنده دار هست ولی نمیشه اسم طنز روش گذاشت چون طنز یه عنوان پرمعناییه واسه خودش
مثل سریالهای شبکه سه که اسم طنز روشونه
اگه انصافو رعایت کرده باشیم میبینیم که 50درصد حرفهای نغز و حکیمانه توشون هست البته درصدش رو از خودم میگم شاید کمترم باشه اما باید دید که این حرفها رو از خودشون زدن یا سرقت معنوی کردن
خیلی از این ادبایی که صوفیا رو بادشون کردن با استفاده از مطالب عرفانی و حرفهای معصومین و استفاده از معارف اهل بیت بوده که تونستن براشون کرامت بتراشند
حالا اگه یکی بگه آقاجون مگه چه اشکالی داره؟ خواستن خلق هنری و ادبی کرده باشن خواستن احادیث رو به صورت هنری بیان کنن شما چرا داغ کردین؟ مثل همین آقایونی که الان اشعار بزرگان ادبیمون رو با احادیث تطبیق میدن
ما هم میگیم خیلی از اینایی که با این حرفها باد کردن شدن اندازه فیل که مثل بامبو با گوشهای درازش پرواز میکنن هم عصر ائمه ما بودن چرا این آقایون ادبا نرفتن سراغ ائمه و رفتن سراغ کسانی که با ائمه مشکل دارن
حالا شما بگین این سرقت معنوی نیست؟ اگه ما هم برای یاد گرفتن عرفان بریم سراغ این آدمها چقدر زیان کردیم
      گوهری کز صدف کون و مکان بیرون است               طلب از گمشدگان لب دریا میکرد
امیدوارم زودتر صاحبمون بیاد
                                                     

نوشته شده در جمعه 90/4/17ساعت 12:58 عصر توسط نیره نظرات ( ) |